Zaten

Hayatın yükü omuzlarımda
Üstüme çökmüş yine
Aksi solgun bir surat aynalarda
Bileklerimdeki kesikler belirgin
Bulutlar kara gökyüzünde sakin
Gün ışıksız, acı sonum

Hani olur ya zaten, kaçamazsın ölümden
Hani olur ya zaten, her şey biter aniden
İşte böyle vakitlerde, bu kabustan uyanmak istediğimde
Tamda böyle vakitlerde, umut yok olur içimde

Şehir yolları sonunda bitse birazda dinlensem
Haykırışlarıma hak verse Tanrı
Kalabalığın ortasında uzanan bir el daha görebilsem
Hani ben hiç üzülmesem